Over mij
Het begon ooit met Daktari, de tv-serie over een witte dierenarts in Afrika, die werd bijgestaan door een dochter die op Barbie leek, schele leeuw Clarence en krijsende chimpansee Judy. Als Daktari op stond, vergat ik zelfs even mijn doodsangst voor de schooltandarts.
En toen ik een halve eeuw later na de zoveelste catastrofe in mijn roerige leven even niet meer wist waarom ik eigenlijk nog overeind zou blijven, streek er vlak bij mij een pimpelmees neer in een kale struik, met boven zijn blauwe petje een tekstballon. In die tekstballon stond te lezen: ’COME ON, Lucienne! Dacht je nou echt dat ik er ooit bij stilsta of ik nog wel nuttig ben in deze wereld? Dacht je nou echt dat ik weet wat ik volgende week zal eten of waar ik ga slapen? Je moet niet tobben over deze zaken en gewoon de ene dag na de andere leven. Vertrouw op de talenten waarmee je bent geboren. Doei!’ En weg was-ie, die kleine Eckhart Tolle met veertjes…
Dieren hebben altijd een belangrijke rol gespeeld in mijn leven. Soms zelfs een grotere rol dan mensen. Maar eigenlijk was het nog veel meer dan dat. Mijn diepgevoelde liefde betrof niet alleen dieren, maar ook planten, bomen, landschappen… kortom: de hele natuur.
Na een jaartje freewheelen als leerling-journalist op de redactie van vrouwenblad Margriet, en twee jaar bij de toenmalige popblaadjes Popfoto en Muziek Express kwam ik terecht waar ik per se wilde zijn: de redactie van natuurmaandblad Grasduinen. Hier kon ik een inkomen verdienen met schrijven EN tegelijkertijd dagelijks leren over het onderwerp waar ik eigenlijk gewoon alles van wilde weten: natuur.
In eerste instantie hoopte ik vooral grote, mythische dieren te beschrijven, zoals leeuwen, wolven en beren. Maar in plaats daarvan moest ik me uitputtend verdiepen in rare kriebelbeestjes. Die bleken uiteindelijk nog veel interessanter te zijn ook.
Na zes jaar vaste dienst bij Grasduinen begon ik voor mezelf als zelfstandig natuurjournalist. Ik schreef voor Staatsbosbeheer, de Provinciale Landschappen, Natuurmonumenten en maakte verre reizen voor het Wereld Natuur Fonds. Daarnaast was ik mede-auteur van diverse natuurboeken. Ik schreef onderzoeksartikelen voor natuurtijdschrift Roots, de opvolger van Grasduinen, organiseerde groene bedrijfsuitjes in de natuur en exploiteerde met een zakenpartner een natuurcafé/restaurant/hotel in de provincie Limburg.
In mei 2023 ben ik samen met mijn drie honden neergestreken in Hongarije, waar ik voor een zeer bescheiden bedrag een schattige tiny tanya heb gekocht met 2700 m2 grond. Qua natuurrijkdom een verademing! Vaarwel grauwe lelijkheid en landschapspijn. Voor de meer avontuurlijk ingestelde mens een betere plek om gezond oud te worden dan vergrijzend Nederland, waar de (ouderen)zorg in rap tempo wordt uitgekleed.
Het is mijn bedoeling om op deze site 100% onafhankelijk en oprecht verslag te doen over hoe het is om je derde levensfase door te brengen in een ander land dan Nederland. En verder is dit natuurlijk de ideale plek om me ongeremd uit te leven in het vertellen over de natuur.
Over donaties
Ik publiceer op deze website journalistieke artikelen. Voor het deel ervan dat geen opbrengsten heeft uit publicatie elders vraag ik donaties via Reporters Online. Er is geen retourbeleid, aangezien er geen fysiek product wordt geleverd. Met een donatie steun je verdere publicatie van mijn journalistieke werk. Donaties kun je betalen met iDeal, PayPal en overboeking.
Administratie en support van de betalingen op de site van Lucienne van Ek worden verzorgd door:
Reporters Online B.V.
Leidseplein 32 2013 PZ Haarlem
support@reportersonline.nl
Kamer van Koophandel: 65844173
BTW-nummer: NL856284105B01
Telefoon: 0616477336
Voor vragen over betalingen kun je je wenden tot Reporters Online via bovenstaand mailadres. Meer informatie over onze donaties en onze algemene voorwaarden:
https://reportersonline.nl/ro-information/algemene-voorwaarden-reporters-online/