Rond mijn tanya is het al volop zomer, en fantaseer ik lustig over wat ik met mijn tuin ga doen… Dit is mijn tweede voorjaar in Hongarije, dus dit keer ben ik er op tijd bij met het voorbereiden van mijn moestuin en snijbloemen. Ik heb nog steeds geen grasmaaier gekocht. Want hier in het diepe zuiden geldt gelukkig geen strikte maaiplicht, zoals in andere delen van Hongarije. Of misschien geldt het vooral voor de dorpen, geen idee eigenlijk… Wie
Lees verder
Waarom kun je mensen wel opdweilen als ze een puppy of babyeendje zien? Omdat de natuur dat zo heeft geprogrammeerd. Dáárom! Vriendin Daan heeft kuikentjes. De eerste van dit jaar. Ze hebben allevier bovengemiddeld leuke karaktertjes. Als ze aan het eind van de dag de loopplank naar het nachthok niet op durven, omdat dat nog te ingewikkeld is voor hun minihersentjes, roepen ze grote sterke tante Daan erbij. Die pakt ze dan één voor een op, geeft ze een tedere
Lees verder
Hoe minder spullenzooi, hoe minder stress. De enige echte luxe is ruimte. Groene ruimte, tot zo ver het oog reikt… Er waren mensen die ronduit geschokt reageerden toen ik in een van mijn vorige artikelen bekende dat ik tijdelijk op een emmer moest poepen omdat de afvoer van mijn Hongaarse badkamertje ernstige kuren vertoonde. “Op een emmer?! Oh nee, dat zou ik echt niet kunnen!’, reageerde een dame op Facebook ontdaan. “Slechte voorbereiding op de emigratie, dat hebben wij veel
Lees verder
In mijn hoofd bevindt zich een ronde tafel, waaraan ik mijn eigen wereldreddende ridders heb geplaatst. Een van hen is helaas op 14 maart overleden aan maagkanker: Frans de Waal, de man die de dieren een stem gaf. Zonder enige twijfel zullen er de komende dagen nog veel portretten en in memoriams te zien en te lezen zijn over ’apenprofessor’ Frans de Waal. Maar maken die wel duidelijk genoeg hoe wereldschokkend belangrijk het werk van deze topwetenschapper was? Een paar
Lees verder
Mijn eerste winter hier was geweldig. Af en toe een sfeervol laagje poedersuikersneeuw, gezellige kerstdiners met anderen en diepe overpeinzingen… Half februari alweer. Tot nog toe is de Hongaarse winter me alles meegevallen. Niet te vroeg juichen natuurlijk, maar de laatste twee weken was het hier gewoon echt al een beetje lente, met bijna elke dag stralende zonneschijn. Nogal een verschil met Nederland, waar het water wekenlang met bakken uit de lucht viel en hele gebieden onder water kwamen
Lees verder
In Nederland leven edelherten binnen hekken, waar ze ook worden bejaagd. In Hongarije word je verrast door…eh… Afrikaanse toestanden. Het heeft vannacht gesneeuwd, dus ik zie ze weer: sporen van een groot edelhert, een mannetje. Echt indrukwekkend, die hoefafdrukken van vanochtend meten wel 13 centimeter. In Hongarije zijn de edelherten namelijk nog een slag groter dan in Nederland. Maar hoewel ik bijna dagelijks reeën zie, heb ik nog steeds geen edelherten in levenden lijve ontmoet. Alleen hun voetsporen in
Lees verder
Waarom je als Nederlandse oudere beter in het buitenland kunt wonen dan in een Nederlands woon-zorgcomplex van gewetenloze sprinkhaankapitalisten… Okee, laat ik het masterplan maar eens ontvouwen dan… Als je op je 63ste als vrouw alleen verhuist naar een vreemd nieuw land als Hongarije, roept dat uiteraard de nodige vragen op omtrent de toekomst. Want hoe ga je dat precies doen als je oud en behoeftig wordt, Lucienne? Ik ga het je haarfijn uitleggen in dit artikel. Laat ik
Lees verder
Beetje depri rondom de donkere dagen voor Kerst? Een opwekkend kijkje in het mysterie van de slapende natuur kan helpen. Al tijdens de eerste nachtvorst zijn de kersenbomen rond mijn tanya begonnen met de voorbereiding van hun bloesems. Met harde, donkerrood glanzende knoppen aan hun kale takken zijn ze de lente alvast in het voren aan het brainstormen, om het op z’n Kreatief Met Kurks te zeggen. In de hazelaars hangen al katjes, klaar om in januari te gaan bloeien
Lees verder
Het vakantiehuisje van Hongaarse Rozsa ligt middenin het territorium van bijeneters en scharrelaar. Te huur voor de ware natuurliefhebber… In het open weidegebied achter mijn tanya kan ik met mijn honden een prachtige wandeling maken van ruim een uur. De tocht voert over een zandpad, met slechts hier en daar een huisje en soms wat bomen. Langs weides en wuivende graanveldjes, uitbundig versierd met korenbloemen, klaprozen en andere akkerkruiden. Een paar stroomdraden slingeren zich via betonnen palen dwars door
Lees verder
En toen was het alweer december. Winter is duidelijk coming hier in Hongarije, dus hoog tijd voor enige contemplatie. Zodra de zon met veel vertoon van paars en geel richting de einder zakt, wordt het meteen serieus koud op de poesta. Als het goed is, hebben mijn honden hun middagwandeling dan al gehad. Ik probeer ze elke dag vóór de steeds vroeger invallende schemering weer binnen te hebben, omdat er dan groepjes reeën uit de productiebosjes tevoorschijn komen. Die
Lees verder